سعیده فتحی/شهرآرانیوز، جالب نیست؟ کمتر از سه ماه دیگر به پایان دوره ریاست ۴ ساله رامین احمدی طباطبایی زمان باقی است و او هنوز اندرخم یک کوچه است! سه ماه دیگر انتخابات برگزار میشود و فدراسیون بسکتبال هنوز به دنبال روابط عمومی میگردد.
در این ۴ سال بیشترین کمیتهای که در آن شاهد رفت و آمد آدمهای مختلف بوده بدون شک روابط عمومی فدراسیون بسکتبال است و حالا باید منتظر هفتمین نفری باشیم که قرار است در این روزهای آخر ریاست طباطبایی به فدراسیون بیاید. دادمرزی، احمدرضا طاهری، عبدالرضا نباتچیان، حمید عباسی، سجاد بیات و آیدین مقیمی نفراتی بودند که در این سالها آمدند و رفتند، در جمع آنها از رادیو و تلویزیون تا مطبوعاتی بودند، از فوتبالی تا بسکتبالی، اما هیچ کدام چند ماه بیشتر دوام نیاوردند و رفتن را بر ماندن ترجیح دادند.
در چنین شرایطی مشخص نیست چرا یک عده از چنین مدیری حمایت میکنند، کسی که بعد از ۴ سال هنوز نتوانسته حتی در بخش روابط عمومی اش ثبات را برقرار کند و هنوز به دنبال مسئولی برای آن میگردد! از فردی که توانایی مدیریت یک بخش را ندارد چگونه توقع داریم یک رشته را بسازد و مشکلات آن را حل و فصل کند؟
متاسفانه طباطبایی در بخش رسانه ادامه دهنده راه محمود مشحون شد، اهمیت ندادن به رسانهها و روابط عمومی یکی از ضعفهای آقای رئیس بود و در این چند ماه آخر هم کاری کرد کارستان! میدان دادن به کسانی که منتقد عملکرد او بودند آخرین شاهکار اوست و شنیده میشود حالا هم به دنبال کسانی است که زبان سرخ دارند و میخواهد با پست و وعده دادن به آنها جلوی زبان سرخ شان را بگیرد.
هنوز صحبتهای طباطبایی با روزنامه کیهان را به یاد داریم که منتقدین را باج خواه معرفی کرده بود! همان زمان هم مفصل به آن پرداختیم. اما او با انتخابها و کارهایی که در این روزهای اخیر ریاستش انجام داده بازهم غیر مستقیم اشاره به همان موضوع دارد که اگر به منتقدین باج دهد بسیاری از آنها چشمهای شان را بر روی ضعفها و کاستیها خواهند بست و با او همراه خواهند شد.
شاید هم مشکل اصلی بسکتبال همین باشد؛ وجود آدمهایی که بخاطر پست و منفعت سکوت میکنند، چشمهای شان را بر روی واقعیتها میبندند و یادشان میرود همین آدم هایی که امروز با آنها همراه شده اند چه بلایی بر سر بسکتبال آورده اند.